Üstelik bu iki ülke yani Anglosaksonlar siyasî manifesto anlamına gelen yayınlarda Kıta Avrupa’sını dışarıda bıraktıklarını ve Çin ile de rekabet hâlinde olduklarını deklare etmişlerdi. Kuşkusuz bu yöndeki manifestolar fiilî durumla birebir örtüşüyor. Fakat çoğu ülke bu fiilî duruma kayıtsız kalmayı tercih ediyor ve İngiltere-ABD’nin İsrail’i kullanarak bütün dünyayı ateşe sürüklemesini adeta seyrediyor. Çünkü bu ülkeler İsrail’i ve dolayısıyla İngiltere-ABD’yi karşısına almak istemiyor ya da ortaya çıkan fırsatlardan yararlanmak istiyor. Fakat çağrı cihazları örneğinde olduğu gibi “İngiliz-Yahudi medeniyeti” Macaristan gibi devletlerin itibarını ayakları altına alabileceğini de bütün dünyaya gösterdi. Devletleri bile kirli bir örgüt seviyesine indirgemekten çekinmeyen “İngiliz-Yahudi medeniyeti”nin bu fütursuzluğu karşısında hakikati dillendirmekten çekinmeyen bir ülkenin ortaya çıkması gerekirdi.
Böyle bir denklemde Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan, BM kürsüsünde Filistin için atılması gereken adımları sıralarken “hamasetin diliyle konuşmuyorum” dedi ve sözlerinin ne anlama geldiğinin anlaşılması için Türk tarihine atıfta bulundu. Kuşkusuz Sayın Erdoğan’ın, söylem ve gerçeklik arasındaki tezattan söylem lehine faydalanma ikiyüzlülüğü karşısında Türk tarihinden örnekler vermesi gerçekten anlamlıydı. Bu tarih hem antisemitizm suçlamasının anlamsızlığını gösteren hem de Filistin için atılacağı söylenen adımların söylemden ibaret olduğu suçlamasını bertaraf eden örneklerle doludur.
Devamı:https://www.yenisafak.com/yazarlar/selcuk-turkyilmaz/israili-destekleyen-bir-avuc-ulke-4647071
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.