Gömleğin ilk düğmesini doğru iliklemeden son düğmeye bakmak aslında yaptığımız.
Kızlarımızı korumak, şiddeti bitirmek istiyorsak ceza yasalarından önce eğitim sisteminizi konuşacağız.
Okulları sadece öğretim yeri, test çözme merkezi haline getirip, eğitimi unutursak sokaktaki şiddeti bitiremeyeceğiz.
Hep devleti konuşuyoruz ama ya bizim, ailenin ve toplumun yaptığı hataların ne yapacağız?
Annelerin erkek çocuk yetiştirme biçimlerini düzeltmeden, öğretilmiş erkekliği de sadece uzuv üzerinden tanımlayarak vardığımız yer burası işte.
Bu ülkede “erkeklik” ve “delikanlılık” kavramı, iyi insan olmakla, çelişmeye başladı.
Kibarlığın korkaklık, nezaketin sünepelik zannedildiği hal sağlıklı bir hal değildir.
Bu ülkede kavgalar, cinayetler genellikle “hayırdır” lafıyla başlıyor ya, hayır falan yok bu işin içinde...
***
Aile dedik, oradan devam edelim:
Dayak bir eğitim yöntemi değil hepimiz biliyor ama dayak cennetten çıkmadır lafını da kullanmadan edemiyoruz.
Evde, okulda, sokakta şiddet görenin bir gün şiddet uygulayan haline gediği çok örneğimiz var.
Ama mesele sadece dayakla sınırlı değil.
Anne, babaların en çok kendi çocuklarını sevmelerini çok anlaşılır ama sadece kendi çocuklarının geleceği için uğraşmalarını çok anlamsız buluyorum.
Devamı: https://www.milliyet.com.tr/yazarlar/ozay-sendir/kizlarimizi-korumak-7207318
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.