GÜNÜN YAZISI SİBEL ERASLAN'DAN: ‘KAYIP BESMELE’ SİYAMİ ERSEK’TE

Ben kalbimin yerini bilmezmişim meğer, babamı kollarımda hastaneye yatırana kadar. Göğsümün sol yanında küçük bir uzuvmuş sanırdım, onu. Ellerimde, telaştan birbirine dolanan ayak bileklerimde, saç tellerimin uçlarında bile atarmış oysa kalbim, Siyami Ersek Hastanesi’nde babamı beklerken öğrendim... O hastanede ikmal ettim şu meşhur çocukluk ezberimiz olan Amentüyü, Allah’ı, Melekleri ve Kitapları, Resulleri ve Ahiret Gününü, ezberden hakikate taşıyan bir mekan oldu benim için... Başhekim Prof. İbrahim Yekeler, dünyanın en büyük sanatı olan insanla ve şaheser mahiyetindeki kalp ile uğraşan bir mihmandar. Her milletten, her yaştan, her cinsten insanın kalbiyle hemhal olan bir şifa yurduna çevirmiş idealist ekibiyle Siyami Ersek Hastanesi’ni. Prof. Yekeler de tıpkı Prof. Ünver gibi, kalbin özündeki beneğe rikkat eden sanatkarlardan, inşırah suresini tefsir ediyor ...

Başarıyla geçen kalp ameliyatından sonra Prof. Şahin Uçar’ı, Siyami Ersek’teki odasında ziyaret etmiştim, geçenlerde konuştuk. 1973’te kaleme aldığı Kufi Besmele’sini ararmış meşhur hat üstadı. 73’te yazdığı bu mükemmel hatt-ı şerif ile Prof. Kaya Bilgegil’in dikkatini çekmiş ve aynı hattın bereketiyle asistanlığa adım atmış Prof.Uçar... Her nasılsa yıllar sonra eskizlerini ararken, dostu Prof. Yekeler kendisine telefon açmış; müzehhibe ablası Edibe Yekeler’in meşhur Kufi Besmele’sini tezhib etmek istediğini söylemiş. Meğerse İbrahim Bey, yazıldığı günlerde Kufi Besmele’nin fotokopisini çektirmiş. İyi ki de böyle yapmış. Yıllar sonra Besmelesine tekrar kavuşmak, Prof. Uçar için “basübadelmevt”, ölümden sonra diriliş gibi olmuş... Yekeler böyle birisi işte; ölüm/dirim geçer güzel ellerinden...

Siyami Ersek Hastanesi’ndeki “hezarfen”lerden birisi de Doç. Dr. Ayşe Emre. “Kalp, Yüreğini Ferah Tut” adlı kitabı, masamda bana bakıyor. “Kendine hayrı olan insan, enerjisini özgürce, yaratıcı ve anlamlı bir şekilde yönlendirebilir, evrenin ona karşı değil, onun için var olduğunu görür ve Tanrı’nın sevgisine sığınarak yaşamını olabildiğince onurlandırır” diyor Emre... Tüm bu modern kelimelerle yeniden kurduğu cümle; geleneğimizdeki “Hoşça bak zatına” nefesini terennüm ediyor. Kalp mütehassıslığı, onları, modern zamanların yeni arifleri kılmış olsa gerek...

Bir Mevlit Kandili’nde, kalbinizi dinlerken, orada tüm sevdiklerinizi yeniden bulmak ne güzel! Kayıp bir Besmele’nin yeniden ortaya çıkışı gibi...