Çağın insanı, kalabalıklar içinde yalnız hâle gelince teknoloji bağımlılığında derinleşiyor. Çünkü yalnızlığını gidermek için kalabalıkların içine dalan insan; kimsenin yüz vermediği, herkesin kullanılarak atılacak “eşya” konumuna indiği yerden aykırı çıkışlar yaparak var olduğunu ispatlamaya çalışıyor. Kimse yüz vermeyince daha çok kendisiyle ilgilenmeye başlıyor. Bu fikrî ilgi değil, fizikî ilgi oluyor. Aynanın karşısına geçince “tefekkür” yerine sinirden temayüz etmiş sivilceleriyle oynuyor. Bunalıyor, daralıyor artık ona bir çıkış lazım. Eş yok, dost yok sanal âlemde temayüz etmiş sapıkların sapkınlıklarından medet umuyor. Rehberleri karga olanının akıbeti berbat oluyor… Maalesef büyük şehir “metropol” de kötülüklerin yurdu olmaya müsait…
Diğer tarafta da nefsini iktidar edinerek hiçbir şeyden mutlu olmayan ve daha çok tükettikçe var olacağına inanan “hedonist” bir nesil, dalga dalga çoğalıyor. İmkânların yokluğu değil, çokluğu onları azdırıyor. Yokluk, yoksulluk yaşamış; sonradan görme anne ve babalar böylece “Biz yokluk içinde yaşadık, çocuklarımız yaşamasın.” diyerek çocuklarını manen beslemek yerine fiziken besleyerek “obez” bir toplum oluşturdular. Türkiye, dünya obezlerinin ön sıralarında bulunuyor.
Devamı: https://www.dirilispostasi.com/agir-sorular-agir-sorunlar
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.