Gülfem Akyıldız sözlerine; Aristoteles, Nikomakhos'a Etik eserinde doğru yaşam hakkında tahlillerde bulunmuştur diyerek başladı. Sonrasında peki bunun neden araştırır? Çünkü insanlar doğal hallerinde iç güdülerine, ihtiraslarına göre yaşama eğilimindedir. İnsan hazzı arar, acıdan kaçar. Üç yaşam tarzından babseder; avamın haz merkezli yaşami, seçkinlerin veya eylem adamlarının politika merkezli yaşamı bir de teoria yaşama şekli vardır ki bununla gercek üzerine düşunmeye adanmış bir yaşami kasteder.
Ona göre doğru yaşamın esası, arzu ve duyguları akıl tarafından kontrol etmektir.
Her türlü aşırılıktan kaçınmak ve doğru ortayı tercih edip ölçülü (itidalli) bir şekilde yaşamaktır. Erdem budur. Mutluluk da erdemli yaşamaktır cümleleriyle devam etti.
Akyıldız;
Aristoteles, ahlâk anlayışına her faaliyetin bir amacı vardır diyerek başlar. İyi kelimesi ve amaç kelimesini sık sık birbirinin yerine kullanır. Mesela tıbbin amacı sağlıktır, askerliğin amacı zaferdir. Siyaset ise bütün bu faaliyetleri kapsar. Bu ahlâk araştırması aslında bir siyaset araştırmasıdır. İnsana has iyinin ne olduğu ya da insanin işinin, telosunun (gaye) ne olduğu araştırılır. İş konusu burada meslek anlamında değil, insan özgü olan faaliyettir ki o da; ruhun akla uygun olarak hareket etmesidir.
İnsanı diğer canlılardan ayıran vasfı aklıdır. Ruh, akla uyduğu ölçüde mükemmelleşir. Ruhun tam olması ise erdem olarak karşımıza çıkar. Ruhun düşunme alanında akla uymasıyla düşünme tam olur ve erdem oluşur. Ruhun eylem alanında akla uymasıyla da karakter tam olur ve erdemli olunur.
Sonuç olarak, Arsitoteles ahlâk görüşünü siyaset öğretisiyle doğrudan bağlantılı olarak ele almıştır. Adalet, toplu hayat için asli erdemdir. İnsanın erdemli olması demek, insanin ona has imkânını en iyi şekilde gerçekleştirmesi demektir sözleriyle konuşmasını sonlandırdı.
Rabia Nur Akmaz konuşmasına; Aristoteles'in Nikomakhos'a Etik adlı eseri ahlâka dair en erken kitap olarak kabul edilir diyerek başladı. Aristoteles, Platon'dan etkilenmekle birlikte, felsefesini daha realist bir konuma çeker. Bu tutumu insan ve ahlâk anlayışında da görülür.
Eserde Aristoteles, insandan başlayan, toplumda yansımalarını bulabileceğimiz bir etik-siyaset anlayışı hakkında fikirlerini serdeder. Etik ilkeler, ahlâki davranışları belirleyen soyut ilkelerdir. Ahlâk ise teoride var olan ilkelerin ete kemiğe bürünmesiyle davranış haline gelmesidir. Aristoteles ahlâkı akılla temellendirir. Onun ahlâk anlayışı, edomonisttir yani mutluluk ahlakı. Erdemlerin mahiyeti, çeşitleri ve huylarla olan ilişkilerinden hareketle insan için iyi hayatın nasıl tahakkuk ettirileceği sorusu araştırılır. İnsan için iyi olan; ruha uygun olarak yapılan etkinliklerdir. Bu ise mutluluğu verir. Mutluluk kendisi amaç olandır. Ancak burada anlık bir mutluluktan ziyade, hayatın tümünü içine alan ve insanın kendini gerçekleştirmesine imkân tanıyan bir muhteva söz konusudur.
Erdemlerin tek başına bilinmesi yeterli değildir aynı zamanda insanı iyi hayata ve mutlu olmaya sevk eden birer etkinlik haline gelmeleri gerekir. Böylesi bir erdem Aristoteles için her durumda orta olanın tercih edilmesi demektir. Altın orta olarak da ifade ettiği ifrat ile tefrit arasında vasat olanın yaşanması, insana hem mutluluğu hem de ölçülülüğü sağlayacaktır. Söz gelişi cimrilik ile savurganlığın ortasında cesaret erdemine rastlarız. Korkalık ve gözüpeklikten ziyade yiğitlik ortadır ve övülür. Erdemleri bu şekilde hayata geçiren insan bundan haz duymaya başlar.
Erdemler yapıla yapıla karakter halini alırlar. Bir insan adil ola ola adalet ile anılır. Ve adil olmak artık o insanın karakteridir. Ruhun akıldan pay alan kısmı, istek ve arzuları dengeleyebilirse o zaman karakter erdemleri oluşur. Hülasa Aristoteles'in eylemle iç içe geçen erdem ahlakında özgün tarafın biraz bu orta olma hali ile alışkanlıkla oluşan karakter yönü olduğu söylenebilir cümlesiyle konuşmasını bitirdi.
Felsefe Akademisinin Nikomakhos’a Etik eserinin ele alındığı bu toplantı sona erdi.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.