Vasıta çoğaldı ve imkânımız arttı. Birçok yere yetişebiliyoruz ama önceliklerimizi doğru belirlemekte zorlanıyoruz. Kıymetli olanı ya ihmal ediyoruz ya tehir.
Her yere yetişme düşüncesi zamanla bizi yoruyor, usandırıyor, bezginlik oluyor. Değerli olan çok şey anlamını yitiriyor.
Hayat ıskalamaya gelmiyor. Bilhassa büyük şehirlerde daha kısa zamanda yapılabilecek her şey çok uzuyor ve haddinden fazla bizi yoruyor. Çok değil belki bir asır öncesine kadar birkaç günde ulaşılabilecek yerler şimdi birkaç saatte katedilebiliyor. Aynı gün içerisinde bile imkân dahilinde birkaç toplantıya veya mesafeye bakılmaksızın birkaç yere yetişme imkânı söz konusu olabiliyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.